papirusach. Te pierwsze datuje się na 2200 r. p.n.e., a zatem ponad 4 tysiące lat temu. Za to Papirus ebers, zawierający informacje o aloesie pochodzą z 1552 r. p.n.e. (3,5 tysiąca lat temu). Jedna z archeologicznych hipotez mówi, że królowa Kleopatra właśnie aloesowi zawdzięczała swoją niezwykłą urodę. Stanowił on swego rodzaju prezent, który ofiarowywano w czasie czasie pogrzebowych ceremonii jako symbol życia po śmierci. Sadzono go wokół piramid, zaznaczając drogę faraonów ku Krainie Umarłych. Do tej pory w Egipcie aloes sadzi się dookoła cmentarzy. Muzułmanie zawieszali go nad drzwiami wejściowymi swoich domów na znak odprawionej pielgrzymki do Mekki. Zwyczaje te przetrwały do dziś w ”Kraju Faraonów”. Aloe vera umieszczany jest nad wejściem nowego domostwa, żeby zagwarantować w ten sposób dobrobyt i zdrowie. Pozbawiony w ten sposób wody i ziemi mógł przetrwać tak całe lata, a wręcz zakwitnąć.
